Soms zou ik zo graag nog een keer met m’n zusje in bad willen. Dat bedoel ik niet op een vreemde manier.
Ik bedoel het niet goor, ik bedoel het echt niet goor. Ik hoef haar niet naakt te zien. Ik heb haar al vaak genoeg naakt gezien en dat maakt me niets uit. Het doet me niets. Of nou ja, niet ‘niks’, het laat met niet koud ofzo, maar het doet me weinig. Gewoon weinig. Snap je? Ik bedoel gewoon te zeggen; ik vond in bad gaan met haar vroeger heel gezellig en ik zou zo graag willen dat dat nog kon.
Guys, ik baal hiervan is een avond vurig cabaret op de grens van hilariteit en hartzeer. In een wereld die haar vaak ontmoedigt is Maddie Venema verwoed op zoek naar houvast en verbinding. Ze doet haar best het leven te nemen zoals het komt, maar hoe blijf je dansen als je weet dat aan ieder feest een eind komt?
